آثار درازمدت اختلال خوردن

بر اساس مطالعهای که به تازگی در مجله پزشکی (BMJ) منتشر شد، پژوهشگران متوجه شدند اختلالات خوردن ممکن است تا یک دهه پس از تشخیص، خطرات سلامت را افزایش دهد.
به گزارش پایگاه علمی خبری دانه و به نقل از یورنیوز، پژوهش تازه نشان میدهد پنج تا حتی ده سال پس از تشخیص اختلالات خوردن همچنان مجموعهای از خطرات سلامت در سطح بالاتری باقی میماند. براساس مطالعه منتشرشده در مجله پزشکی (BMJ)، افرادی که دچار اختلالات خوردن هستند، طی یک سال پس از تشخیص، بیشتر با مشکلات کبدی، دیابت، پوکی استخوان و افسردگی روبه رو میشوند و این خطرات تا یک دهه بعد هم ادامه دارد.
این یافتهها میتواند برای ۱۶ میلیون نفری که در سراسر جهان با اختلالاتی مانند (anorexia nervosa) و (bulimia nervosa) زندگی میکنند اهمیت داشته باشد؛ اختلالاتی که عادات غیرطبیعی خوردن و درگیری ذهنی با غذا و تصویر بدنی را در بر میگیرد.
بنا بر دادهها، تیم پژوهشی مستقر در بریتانیا دادههای 24 هزار 700 نفر که پیشتر مبتلا به یکی از اختلالات خوردن مشخص شدند، با دادههای حدود ۴۹۳ هزار نفر با وضعیت پسزمینه مشابه اما بدون اختلال خوردن مقایسه کردند.
در این مطالعه، ۸۹ درصد افراد را دختران و زنان تشکیل میدهند. از میان مبتلایان، حدود ۱۵ درصد (anorexia)، ۲۱ درصد (bulimia) و ۵ درصد (binge eating disorder) داشتند و ۶۰ درصد باقیمانده دیگر اختلالات مشخصنشده را شامل میشدند.
همانطور که پیشتر اشاره شد، در سال نخست پس از تشخیص، احتمال ابتلا به بیماری کبدی، نارسایی کلیوی، پوکی استخوان، دیابت، نارسایی قلبی، افسردگی، خودآسیبزنی و خودکشی در افراد دارای اختلال خوردن بهطور قابلتوجهی بیشتر از دیگران بود. پنج تا ده سال بعد هم این خطرات کمتر میشود اما همچنان بالاتر از سطح معمول باقی میماند.
پژوهشگران در این مقاله مینویسند: این یافتهها بر اهمیت پایش مداوم پیامدهای بلندمدت جسمانی در افرادی با سابقه اختلالات خوردن تأکید میکند.
گفتنی است انجام این پژوهش با محدودیتهایی هم همراه بود. پژوهشگران نمیدانستند شدت اختلال خوردن بیماران چقدر است و این شدت چگونه ممکن است بر پیامدهای سلامت آنها اثر گذاشته باشد. علاوهبر این، در مقایسه با افراد بدون اختلال خوردن، این بیماران پیش از تشخیص هم با مشکلات سلامت بهویژه مشکلات روانی دستوپنجه نرم میکردند. نکته مهمتر اینجاست که این مشکلات روانی میتواند اختلالات خوردن را تشدید کند.
با این حال، پژوهشگران میگویند دادهها نگاه روشنتری به پیامدهای بلندمدت اختلالات خوردن ارائه میکند. آنها از پزشکان عمومی (GP) میخواهند که برای حمایت بیشتر از افراد در دوران بهبودی با هماهنگی نزدیکتر با متخصصان، تلاش کنند.
اگر به خودکشی فکر میکنید و نیاز به مشاوره دارید میتوانید با سامانه اورژانس اجتماعی یا 123 تماس بگیرید.



