به گزارش پایگاه خبری دانه، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی تازه، خلاصهای از یک پژوهش شرح میدهد که در آن مشخص شد راهها در رم باستان حدود ۵۰ درصد بلندتر از حد تصور بودند.
کریستین لارسون(Christian Larson)، نویسنده این گزارش مینویسد: ضربالمثل قدیمی میگفت همه راهها به رم ختم میشود. حالا طبق یک اطلس دیجیتال جدید بسیار گستردهتر از برآوردهای گذشته بودهاند.
آخرین اطلس جامع مربوط به شبکههای راههای باستانی رم بیستوپنج سال پیش منتشر شد. از آن زمان، پیشرفت در فناوری و دسترسی به منابع تازه، توان پژوهشگران را برای شناسایی مسیرهای کهن بهطور چشمگیری افزایش داده است.
بر اساس این گزارش، در طول پنج سال، گروهی از باستانشناسان اسناد تاریخی، دفترچههای باستانی، محل سنگنوشتهها و دیگر دادههای آرشیوی را بررسی کردند. سپس دانشمندان با استفاده از تصاویر ماهوارهای و عکسهای هوایی، از جمله عکسهای دیجیتالیشدهای که طی جنگ جهانی دوم از هواپیماها گرفته شده بود، به دنبال سرنخ رفتند. وقتی روایتهای کهن از وجود راههای گمشده در منطقهای حکایت میکرد، پژوهشگران از بالا به بررسی زمین میپرداختند تا نشانههای ظریف را تشخیص دهند: تفاوتهای کمرنگ در پوشش گیاهی، تنوع خاک، تغییر ارتفاع یا آثار مهندسی باستانی مانند خاکریزهای برجسته یا دامنههای تراشخورده، همه اینها نشان میداد مسیرهای رم روزگاری از آنجا عبور میکرد.
تام بروگمانز (Tom Brughmans)، باستانشناس و نویسنده مشترک این پژوهش که در (Scientific Data) منتشر شده، میگوید: این کار به یک بازی عظیمِ وصلکردن نقطهها در مقیاس یک قاره تبدیل میشود.
این پژوهشگر در ادامه میگوید که پژوهشهای قبلی بیشتر بر بزرگراههای امپراتوری رم، مسیرهای اصلی و معروفی که در منابع تاریخی شناختهشده، تمرکز داشتند.
نقشه بهروزشده اکنون بخشهای مبهمتر را هم پوشش میدهد، از جمله راههای فرعی، مثل جادههای روستایی که ویلاها و مزارع را به هم متصل میکردند و بنا بر گفته این پژوهشگر تصویر کاملتری از شبکه راهها ارائه میدهد.
پژوهشگران پیشتر طول کل راههای رم را حدود ۱۱۷ هزار مایل (۱۸۸ هزار کیلومتر) برآورد کرده بودند. کار جدید نشان میدهد که این شبکه نزدیک به ۱۸۶ هزار مایل (۳۰۰ هزار کیلومتر) را در سراسر امپراتوری دربرمیگرفته؛ مسیری که سفر از اسپانیا تا سوریه را ممکن میکرد.
این مطالعه اطلاعات مهمی به دانش موجود درباره راههای باستانی در شمال آفریقا، دشتهای فرانسه و شبهجزیره پلوپونز در یونان اضافه کرد و بر اساس این گزارش این کار پایهای بسیار مهم برای تحقیقات آینده خواهد بود.
