شیرینی کمتر؛ میل کمتر به شیرینی؟
برخلاف باور رایج، کمتر خوردن شیرینی الزاماً به کاهش علاقه به آن یا بهبود سلامت متابولیک منجر نمیشود.
نتایج غیرمنتظره از یک مطالعه کنترلشده، پرسشهای تازهای درباره اینکه خودِ شیرینی چگونه بر سلامت انسان اثر میگذارد، مطرح کرده است. دادهها نشان میدهد که شاید لازم باشد فرضیاتمان درباره طعم شیرین را بهروز کنیم.
به گزارش پایگاه علمی خبری دانه، یک کارآزمایی بالینی بزرگ نشان داد که تغییر میزان شیرینی مصرفی افراد، هیچ تأثیری بر ترجیح آنها برای طعم شیرین یا سلامت متابولیکشان ندارد.
تنظیم مقدار شیرینی در رژیم غذایی، ظاهراً هیچ اثری بر میزان علاقه افراد به غذاهای شیرین ندارد؛ این نتیجهٔ یک کارآزمایی بالینی جدید است.
پژوهشگران همچنین دریافتند که شرکتکنندگانی که مصرف غذاهای شیرین را افزایش یا کاهش داده بودند، طی شش ماه تغییری در شاخصهای مرتبط با بیماریهای قلبی–عروقی یا خطر دیابت نشان ندادند.
به دلیل این یافتهها، گروه پژوهش پیشنهاد میکند که سازمانهای سلامت عمومی باید توصیههای موجود مبتنی بر کاهش مصرف غذاهای شیرین را(که بهعنوان راهکاری برای کنترل بحران چاقی پیشنهاد میشود.)مورد بازنگری قرار دهند.
این پژوهش توسط دانشگاه واخنینگن در هلند و دانشگاه بورنموث در بریتانیا انجام شد و نتایج آن در مجله American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد.
کاترین اپلتون، استاد روانشناسی در دانشگاه بورنموث و نویسنده مسئول پژوهش، گفت:
«انسان به طور طبیعی طعم شیرین را دوست دارد؛ به همین دلیل بسیاری از سازمانها، از جمله سازمان جهانی بهداشت، توصیه میکنند که میزان شیرینی در رژیم غذایی را کاهش دهیم. اما نتایج ما از این توصیه حمایت نمیکند، زیرا این توصیه در نظر نمیگیرد که شیرینی از قند، شیرینکنندههای کمکالری یا منابع طبیعی تأمین میشود.»
طراحی آزمایش
در این کارآزمایی، ۱۸۰ شرکتکننده به سه گروه تقسیم شدند:
- گروهی با میزان بالای مصرف غذاهای شیرین،
- گروهی با میزان کم،
- و گروهی با مصرف متوسط.
شیرینی موجود در مواد غذایی این رژیمها از قند، منابع طبیعی شیرینی یا شیرینکنندههای کمکالری تأمین میشد.
پس از یک، سه و شش ماه، از شرکتکنندگان درباره تغییر در علاقه و ادراکشان نسبت به طعم شیرین سؤال شد. همچنین وزن، نمونههای خون و ادرار آنها برای ارزیابی تغییرات در خطر دیابت و سلامت قلبی – عروقی اندازهگیری شد.
یافتهها و تفسیر
در پایان مطالعه، پژوهشگران هیچ تفاوت معناداری در هیچیک از شاخصها میان سه گروه پیدا نکردند.
شرکتکنندگان همچنین گزارش دادند که پس از شش ماه، مصرف شیرینیشان خودبهخود به حالت قبلی بازگشته است.
بر اساس این نتایج، تیم پژوهش توصیه میکند که سازمانهای سلامت عمومی باید توصیههای کنونی درباره کاهش مصرف غذاهای شیرین برای مقابله با اضافهوزن و چاقی را بازنگری کنند.
اپلتون گفت:
«موضوع، کمکردن مصرف غذاهای شیرین برای کاهش چاقی نیست. نگرانی اصلی درباره مصرف قند است. بعضی از غذاهای فستفود ممکن است طعم شیرین نداشته باشند، اما حاوی مقادیر بالایی قند هستند. در مقابل، بسیاری از مواد غذایی طبیعیِ شیرین مانند میوه تازه و محصولات لبنی میتوانند فواید سلامتی داشته باشند؛بنابراین توصیههای عمومی باید بر کاهش قند و غذاهای پرانرژی تمرکز کند.»
