شرکت دانشبنیان پردازش حرارتی ویرا، متشکل از اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، برای اولین بار نمونه داخلی دستگاه پردازش حرارتی برای تبدیل زیست توده به زغال زیستی را ساخت.
به گزارش پایگاه علمی خبری دانه، طی بازدید خبرنگاران در روز 18 آبان از اولین نمونه داخلی دستگاه پردازش حرارتی (Thermal Conversion) در پردیس فنی و مهندسی شهید عباس پور واقع در دانشگاه شهید بهشتی رونمایی شد.
طی این رونمایی، بیژن یگانه، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت مدیره شرکت دانشبنیان پردازش حرارتی ویرا، در شرح کارکرد این دستگاه تبدیل کننده انواع پسماندها به محصولات سودمند، گفت: کارکرد اصلی این دستگاه تبدیل زیست توده به یک فاز جامد به نام زغال زیستی که آن را (Biochar) می نامیم و فاز مایع با نام روغن زیستی یا (Bio-oil) است. این محصول به عنوان یکی از بهترین اصلاح کنندههای خاک در جهان استفاده میشود. یکی از مشکلات حوزه کشاورزی در ایران پایین بودن متوسط کربن عالی خاک است. این عدد در جهان چیزی حول ۱۳ درصد است اما برای کشاورزی پایدار در ایران تقریباً زیر ۲ درصد است؛ قسمتی از این مشکل با وجود این محصول برطرف میشود چون محتوای کربنی بالایی دارد. علاوه بر این، این محصول تخلخل بالایی دارد و میتواند رطوبت را جذب کند و به صورت آهسته به گیاه دهش دهد. این باعث میشود که نیاز ما برای آبیاری بین ۱۵ تا ۳۰ درصد کاهش پیدا کند که با توجه به تنش آبی که در کشور داریم بسیار نکته حیاتی است. این ماده در صنعت به صورت خام قابلیت استفاده دارد و میتواند به عنوان تامین کننده کربن در غشاها استفاده شود. همچنین با استفاده از غنی سازیهای خاص که امکانش در کشور فراهم است به عنوان مکمل خوراک دام و طیور هم کاربرد دارد.
بیژن یگانه با اشاره به آمار سازمان حفاظت محیط زیست از وجود 170 میلیون تن ضایعات کشاورزی سالانه در سطح ایران و البته عواقب آن، ادامه داد: با وجود این دستگاه میتوانیم ضایعات زیست توده که شاید به نظر مهم نیاید به اجزای جامد معروف به (Biochar) زغال زیستی تبدیل کنیم؛ این ماده کاربردهای بسیار زیادی دارد و خود یک ماده اولیه در بسیاری از صنایع است؛ از صنایع فولاد گرفته تا در کشاورزی به عنوان اصلاح کننده خاک و حتی در پزشکی کاربرد دارد. همچنین به عنوان مکمل خوراک دام و طیور هم کاربرد دارد.
گفتی است که این تنها کارکرد دستگاه پردازش حرارتی نیست. این دستگاه میتواند انواع پسماندها با منشا زیستی را به محصولات سودمند در فاز مایع و گاز یعنی سوختهای زیستی و گازهای مصنوعی تبدیل کند. بر اساس توضیحات در حال حاضر تمرکز بر تولید فاز جامد یعنی زغال زیستی است و صنعتی سازی این فناوری در فاز مایع و گاز نیازمند صرف زمان بیشتر است.
او در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران درباره نیاز کشاورزی به این نوآوری به ظرفیت هزار تنی تولید زغال زیستی این دستگاه به طور سالانه اشاره کرد و گفت: تقریباً در هر هکتار محصول زمین کشاورزی بین یک تا یک و نیم تن به این ماده به عنوان اصلاح کننده خاک نیاز است ولی نیاز نیست که به صورت سالانه تمدید شود؛ در بعضی از موارد تا سه سال هم خاک غنی میماند و این بخشی از نیاز ما به کود شیمیایی را هم کم میکند. این ماده میتواند به عنوان مکمل خوبی در کنار کودهای شیمیایی استفاده شود. همچنین میتواند تولید کمپست را بسیار غنی کند؛ فکر میکنم اگر این ماده را با استاندارد وارد بازار کنیم علاوه بر اثرات زیست محیطی بسیار خوب، توفیق خوبی در بازار داشته باشد.
بر اساس شرح این عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، در تولید زغال زیستی (Biochar) اکسیژن به طور کامل حذف میشود و فرایند سوزاندنی رخ نمیدهد. این محصول یک ماده بسیار خاص و پاک با پایه گیاهی است که آلودگی زیستی ندارد و در صنعت بسیار کاربرد دارد.
گفتنی است در پایان این رویداد قرارداد مشارکت با هدف مدیریت اصولی پسماندهای کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده از ضایعات نیشکر میان شرکت تهیه و تولید خوراک دام کارون و شرکت دانش بنیان پردازش حرارتی ویرا امضا شد.
